Τέμπη: Η Καρυστιανού έκανε μήνυση στα μέλη της Προανακριτικής Επιτροπής της ΝΔ

 Μήνυση κατά μελών της κυβερνητικής πλειοψηφίας στην προανακριτική επιτροπή για τον Χρήστο Τριαντόπουλο υπέβαλε η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών, Μαρία Καρυστιανού.

Όπως δήλωσε η ίδια η κ. Καρυστιανού πριν την έναρξη της Συνέντευξης Τύπου, η μήνυση κατατέθηκε “κατά των μελών της προανακριτικής που, κατά παράβαση του Συντάγματος, συνέταξαν πόρισμα χωρίς να έχει γίνει προανακριτική. Χωρίς να καλέσουν μάρτυρες να συλλέξουν στοιχεία και να ανοίξουν τηλέφωνα ώστε να μάθουμε τι συνέβη. Και στη συνέχεια υπερψήφισαν το πόρισμα κατά του κ Τριαντόπουλου”.

Αναλυτικά όσα είπε η Μαρία Καρυστιανού:

«Στις 28/2/2023 η Ελλάδα συγκλονίστηκε από μία τραγωδία, δύο τρένα συγκρούστηκαν, τουλάχιστον 57 άνθρωποι σκοτώθηκαν, κάποιοι από τη σύγκρουση, κάποιοι από την έκρηξη και τη φωτιά που ξέσπασε αμέσως μετά. Σε κάποιες οικογένειες παραδόθηκαν οι σοροί των θυμάτων του, σε άλλες μόνο μέλη. Κάποιες πήραν μία χούφτα στάχτες, μία οικογένεια απολύτως τίποτα.

Τότε ξεκίνησε η πιο ανάλγητη δοκιμασία. Το Κράτος μπαίνει σαν σίφουνας και μπαζώνει τα πάντα στο πεδίο του εγκλήματος των Τεμπών. Εξαφανίζει και θάβει όλα τα κρίσιμα αποδεικτικά στοιχεία κάτω από ογκώδη μπάζα ώστε να μη βγει η αλήθεια στο φως. Οι συγγενείς άρχισαν να ψάχνουν μόνοι τους, σε χωράφια, για να βρουν μέλη των αγαπημένων τους και να τους θάψουν όπως τους αξίζει.

Κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη, κανείς δεν τήρησε τη βασική υποχρέωση της πολιτείας, να προστατεύσει να ερευνήσει, να αποδώσει δικαιοσύνη. Γιατί άραγε; Τον λόγο τον καταλαβαίνουμε όλοι, είναι ο λόγος που κατεβήκαμε στους δρόμους. Ένας χείμαρρος ανθρώπων που δεν αντέχει να τον θεωρεί το κράτος αφελή και που διψά για δικαιοσύνη. Ξεκίνησε ένας οδυνηρός Γολγοθάς χωρίς τέλος. Ένας αγώνας συγγενών που αναγκάστηκαν να γίνουν ερευνητές, επιστήμονες νομικοί. Που έπρεπε πρώτα να μάθουν τι σημαίνει τηλεδιοiκηση, συστήματα ασφαλείας, εκπαίδευση προσωπικού για να μπορούσαν να καταλάβουν τι δεν έγινε.

Συνειδητοποιήσαμε πολύ γρήγορα ότι μετά το έγκλημα της έκθεσης των παιδιών μας στο θάνατο ακολούθησε ένα ακόμα, αυτό της συγκάλυψης. Το βαθύ κράτος σε πλήρη λειτουργία, προς πάσα κατεύθυνση, προσφέρει εδώ και 2 χρόνια υπηρεσiες πλήρους προστασίας στους υψηλά ιστάμενους εμπλεκόμενους του εγκλήματος. 

Έγκλημα ονομάζεται μία τέτοια σύγκρουση, επειδή ο αρμόδιος υπουργός εγγυόταν την ασφάλεια, ενώ ασφάλεια δεν υπήρχε πουθενά. Δεν υπήρχαν εκπαιδευμένοι σταθμάρχες, ούτε συντονισμός, ούτε τήρηση πρωτοκόλλων. Εκατομμύρια ευρώ της ΕΕ και των Ελλήνων διατέθηκαν σε έργα που δεν έγιναν ποτέ, έργα ζωής που έμειναν στα χαρτιά. Εκατομμύρια ευρώ που κατέληξαν να γίνουν χρέος και πρόστιμο στο Κράτος για όλα αυτά που δεν έχουν γίνει.Στραφήκαμε στη Δικαιοσύνη, το καταφύγιο των πολιτών. Και εκεί βρήκαμε εμπόδια, σιωπή, σκόπιμες καθυστερήσεις για να καμφθεί το ηθικό μας. Αναγκαστήκαμε να ψάξουμε μόνοι μας για να αποδείξουμε πώς κάηκαν τα παιδιά μας από εύφλεκτες χημικές ουσίες. Σήμερα, δύο χρόνια μετά, βρισκόμαστε θεατές στη μεγαλύτερη προσπάθεια παραπληροφόρησης, παραπλάνησης και επικοινωνιακής εξαπάτησης της κοινωνίας. 

Εμείς που χωρίς να έχουμε το καθήκον της έρευνας έχουμε λάβει εκούσια επ’ ώμου και έχουμε αναδείξει όλες τις εγκληματικές πράξεις – παραλείψεις των αρμόδιων αρχών κατηγορούμαστε από την κυβέρνηση – αν είναι δυνατόν – για σκόπιμη απόκρυψη της αλήθειας.Εμείς που διαμαρτυρηθήκαμε στους δρόμους μαζί με όλη την Ελλάδα γιατί υπουργοί που ευθύνονται για το έγκλημα βρίσκονται ακόμα μέσα στη Βουλή και προστατεύονται από εκείνη ώστε να αποποιηθούν των ευθυνών τους και των συνεπειών.

Εμείς που αναγκαστήκαμε να προστρέξουμε για αμερόληπτη βοήθεια στο εξωτερικο. Εμείς που από την αρχή καταγγείλαμε στις Βρυξέλλες ότι ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ, μία θεωρητικά ανεξάρτητη αρχή (όσο ανεξάρτητη μπορεί να είναι στο επιτελικό κράτος μας) δεν υπήρχε καν όταν έγινε το δυστύχημα. Ο Οργανισμός συστάθηκε αργότερα αφού πέταξαν τα παιδιά μας στον ουρανό.

Τα μέλη που τοποθετήθηκαν από το υπουργείο Μεταφορών με σκοπό να ελέγξουν τις ευθύνες του ίδιου του υπουργείου, οι καλύτεροι πραγματογνώμονες, «ό,τι καλύτερο υπήρχε», μπήκε στην επιτροπή, σύμφωνα με την κ. Μπακογιάννη. Ένας δικηγόρος, δύο πολιτικοί μηχανικοί και ένας ψυχολόγος ανέλαβαν τη διερεύνηση της σύγκρουσης δύο τρένων και την έρευνα για την πυρόσφαιρα που δημιούργησε το παράνομα μεταφερόμενο καύσιμο.

Πριν λίγες ημέρες γίναμε θεατές και σε μία ακόμη τραγελαφική κατάσταση, μία νέα κρατική παρέμβαση. Αυτή τη φορά το κράτος είναι εναντίον του εαυτού του, του πορίσματος, -του ΕΟΔΑΣΑΑΜ- γιατί βγάζει στο φως κάποιες αλήθειες που δεν βολεύουν μεν αλλά είναι αδύνατο να αμφισβητηθούν δε.

Και έγινε το αναμενόμενο, ο ίδιος ο πρόεδρός του αμφισβήτησε αρχικά δημόσια τα μέλη της επιτροπής που τόλμησαν να πουν την επιστημονική αλήθεια, πως τα έλαια σιλικόνης δεν μπορούν να προκαλέσουν την έκρηξη, την ανάφλεξη και φυσικά το φαινόμενο της πυρόσφαιρας που κατέκαψε περί τους 30 νέους ανθρώπους, τα παιδιά μας.

Είχε προηγηθεί η κατ’ επανάληψιν αμφισβήτηση κάθε πραγματογνώμονα που δημοσίως πήρε δημόσια θέση, με απαξίωση και δολοφονία χαρακτήρων. Αναμενόμενο για τους αδίστακτους εμπλεκόμενους.

Όταν η επιστημονική αλήθεια είναι ολοφάνερη μόνο με επικοινωνιακά τρικ μπορεί να επιβιώσει το ψέμα.

Οι απόψεις τους καλλιεργούνται από μέσα επικοινωνιακά καθώς δεν μπορούν να στηριχθούν επιστημονικά. Σύγχυση, πάνω στη σύγχυση προσπαθούν στο τέλος ώστε να γίνουμε όλοι -θύτες και θύματα- ένα κουβάρι.

Σπείρουν αμφιβολίες και διχασμό για να εμπλέξουν στο δικό τους έγκλημα, εσάς, εμάς και όλη την κοινωνία. Να δείξουν και να πείσουν πως όλοι είμαστε ίδιοι και στην τελική όλοι φταίμε. Η πρόθεσή τους είναι ξεκάθαρη και ανήθικη, υποτιμούν όμως το μυαλό του Έλληνα που βλέπει ότι αυτά τα επικοινωνιακά τερτίπια πλέον βγάζουν μάτι και δεν πείθουν. Η αλήθεια είναι πάντα μία.

Οι κυβερνώντες της Βουλής απαξιώσανε τον σιδηρόδρομο, κατασπατάλησαν τα χρήματα της 717, δεν προστάτευσαν και ακόμα και τώρα θέτουν σε κίνδυνο τους επιβάτες, διόρισαν σε θέσεις ευθύνης ακατάλληλους ανθρώπους, έδωσαν αμέσως εντολή συγκάλυψης, όρισαν και διόρισαν πολύτιμα δεκανίκια που εξυπηρετούν το αφήγημά τους, ελέγχουν πλήρως την ανάκριση και το πού θα στραφούν οι έρευνες ώστε το αφήγημα του ανθρώπινου λάθους ως μοναδικό αίτιο να τους γλιτώσει και αυτή τη φορά. Θάβουν με τόνους ψέματα και λάσπης ανθρώπους συνειδήσεις και την ίδια τη Δικαιοσύνη. Οι γονείς και η κοινωνία δεν έχει καμία σχέση με το σκοτάδι τους.

Η κυρία Καρυστιανού σε ερώτηση για την παρέμβαση Πλακιά τόνισε: «Σεβόμαστε τη γνώμη όλων. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του η επιστήμη και η αλήθεια είναι μία. Είμαστε στην ίδια πλευρά, εγώ έτσι το βλέπω. Εχουμε τον ίδιο πόνο και στόχο. Δεν είμαι εδώ να κρίνω συμπεριφορές, απόψεις και το πώς το βλέπει ο καθένας. Θα αποδείξουμε αυτά που πρέπει να αποδείξουμε».

Η Μαρία Καρυστιανού ευχαρίστησε τον κόσμο που κατέβηκε στον δρόμο και τόνισε ότι όλοι θα πρέπει να μείνουν ενωμένοι και ετοιμοπόλεμοι γιατί τα έχουν βάλει με το θεριό.

Τι σημαίνει για την συνέχεια η μήνυση Καρυστιανου;

Σύμφωνα με το άρθρο 62 του Συντάγματος περί  ασυλίας των βουλευτών και καθώς τα αδικήματα αφορούν την πολιτική και κοινοβουλευτική δραστηριότητα θα πρέπει η Βουλή να δώσει την έγκριση της για να ασκηθεί δίωξη κάτι που με δεδομένο ότι αφορούν την κυβερνητική πλειοψηφία δεν θεωρείται εφικτό χωρίς την σύμφωνη γνώμη της Κυβέρνησης.