Μακεδονική μειονότης μέ τήν βούλα τῆς Δικαιοσύνης

 Ἡ Ἑλλάς πληρώνει τά ἐπίχειρα τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν – Τήν ὑπέγραψε ὁ ΣΥΡΙΖΑ, δέν τήν ἐπαναδιαπραγματεύθηκε ἡ ΝΔ – Καί ἔπειτα ἀποροῦν στό Μαξίμου γιά τά μειωμένα ποσοστά τῆς Κυβερνήσεως στήν Βόρειο Ἑλλάδα 

ΕΝΟΣ ΚΑΚΟΥ μύρια ἕπονται. Καί ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν ἔχει ἀνοίξει τόν ἀσκό τοῦ Αἰόλου. Τώρα στήν Φλώρινα ἐνεκρίθη ἀπό τό τοπικό Πρωτοδικεῖο ἡ δημιουργία συλλόγου, σκοπός τοῦ ὁποίου εἶναι ἡ διατήρησις καί ἡ καλλιέργεια τῆς «μακεδονικῆς» γλώσσης, κάτι πού ἀνοίγει κερκόπορτες γιά νά ζητήσουν ἐν συνεχείᾳ τήν ἀναγνώριση «μακεδονικῆς» μειονότητος.

Ἡ αἴτησις τοῦ συλλόγου ἐνεκρίθη ἀπό τό Πρωτοδικεῖο Φλωρίνης στίς 28 τοῦ περασμένου Ἰουλίου, καί ἡ ἀπόφασις ἐδημοσιεύθη στό Δελτίο Δικαστικῶν Ἐκδόσεων στίς 7 Νοεμβρίου. Ὑπό τίς συνθῆκες τῆς ὑπογραφῆς τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν δέν χρειαζόταν καί πολλή φιλοσοφία γιά νά προβλέψει κανείς πῶς θά ἐξελίσσοντο τά πράγματα. Καί βεβαίως ὁ ΣΥΡΙΖΑ πού τήν ἐπεξεργάσθηκε καί τήν ὑπέγραψε εἶχε ἀπόλυτη ἐπίγνωση τοῦ γεγονότος. Ἁπλῶς, καί στόν τομέα αὐτόν, ἐπέδειξε τήν συνήθη ἀδιαφορία τῆς Ἀριστερᾶς γιά τά ἐθνικά θέματα. Ἔδειξε πόσο μακρυά εἶναι σέ σχέση μέ τίς εὐαισθησίες τῶν Ἑλλήνων γιά ζητήματα ταυτότητος, καταγωγῆς, ἱστορίας, στόχων καί ὁραμάτων. Ὑπεστήριζαν μάλιστα ὅτι ἐκινήθησαν στήν ἴδια γραμμή μέ τήν κυβέρνηση τοῦ Κώστα Καραμανλῆ στό Βουκουρέστι. Καί τότε μπορεῖ νά εἶχε συζητηθεῖ ἡ σύνθεσις ὀνομασίας, ἐπ’ οὐδενί ὅμως ἡ ἀναγνώρισις «μακεδονικῆς ἐθνότητος» καί «μακεδονικῆς γλώσσης», τίς ὁποῖες ἀπεδέχθησαν στίς Πρέσπες ὁ Νῖκος Κοτζιᾶς καί ὁ Ἀλέξης Τσίπρας.

Ἀλλά ἐνῶ αὐτά ἦσαν ἀναμενόμενα ἀπό τήν Ἀριστερά, διαφορετική προσέγγιση περίμεναν οἱ Ἕλληνες ἀπό τήν Νέα Δημοκρατία. Ἡ ὁποία μάλιστα εἶχε θέσει μεταξύ τῶν προεκλογικῶν δεσμεύσεών της τήν ἀναθεώρηση, μέσῳ ἐπαναδιαπραγματεύσεως, τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν. Κάτι πού θά μποροῦσε εὔκολα νά γίνει, δεδομένου ὅτι παραβιάσεις τῆς συμφωνίας ἀπό τήν πλευρά τῶν Σκοπίων ἦσαν συνεχεῖς. Τό «Βόρειος» ἔχει σχεδόν ἐξαλειφθεῖ, καί τό γειτονικό μόρφωμα χρησιμοποιεῖ μόνη τήν λέξη «Μακεδονία» σέ τίτλους, ἐμπορικά σήματα κ.ἀ. Καί μόνον αὐτό θά ἦτο ἀρκετό γιά τήν καταγγελία τῆς συμφωνίας καί τήν κατάπτωσή της. Ὅμως ἡ Κυβέρνησις τῆς Νέας Δημοκρατίας ἀπεδείχθη ἀνακόλουθος. Ἐλησμόνησε τήν προεκλογική δέσμευσή της καί ἠρκέσθη νά ὑποστηρίξει ὅτι «τό κράτος ἔχει συνέχεια»… Δέν συνιστᾶ ὅμως «συνέχεια» τοῦ κράτους ἡ ἀνοχή σέ παραβιάσεις τῶν συμφωνιῶν πού ἔχει ὑπογράψει. Καί ἐν προκειμένῳ τοῦτο συμβαίνει. Ἀποροῦν ὅμως στό Μέγαρο Μαξίμου γιά τά χαμηλά ποσοστά τῆς ΝΔ στήν Βόρειο Ἑλλάδα.

Προφανῶς δέν ἀντιλαμβάνονται ὅτι οἱ Πρέσπες εἶναι μιά μαχαιριά στόν ἐθνικό κορμό. Ὅτι ὑπάρχει πραγματική ἀπαίτησις γιά ἐπαναδιαπραγμάτευση καί ὑπάρχει σοβαρό ἐκλογικό κόστος γιά τήν ἀποτυχία τῆς ΝΔ νά ἀνταποκριθεῖ στίς προσδοκίες τῶν Ἑλλήνων.

Πέρα ἀπό αὐτά ὅμως ἡ ἀνοχή καί οἱ ὑποχωρήσεις ἁπλῶς «ἀνοίγουν τήν ὄρεξη τῶν γειτόνων» νά διεκδικήσουν ἀκόμη περισσότερα. Καί ἄς μήν ἔχει κανείς τήν ἀφέλεια νά πιστεύει ὅτι αὐτές οἱ ὑποχωρήσεις δέν πυροδοτοῦν ἀπαιτήσεις καί ἀπό ἄλλες πλευρές. Ἡ τουρκική ἐπιθετικότης ἐνθαρρύνεται ἀπό τήν στάση μας ἔναντι τῶν Σκοπίων, ἐνῶ καί οἱ Ἀλβανοί ἀποθρασύνονται.

Τώρα ὅμως ἔχουμε νά κάνουμε μέ τούς Σκοπιανούς. Οἱ ὁποῖοι ζητοῦν τήν ἀναγνώριση τοῦ σλαβικοῦ ἰδιώματος πού ὁμιλοῦν καί τό ὁποῖο ὀνομάζουν «μακεδονική γλῶσσα», ὡς μειονοτική γλῶσσα στήν Ἑλλάδα, καί ἀπαιτοῦν νά διδάσκεται κιόλας στήν Βόρειο Ἑλλάδα!

Καί ὅμως ὑπῆρξε ἑλληνικό δικαστήριο τό ὁποῖο ἐνέκρινε τήν ἵδρυση τοῦ σωματείου «Κέντρο “Μακεδονικῆς” Γλώσσας στήν Ἑλλάδα». Χαρακτηριστικό εἶναι ὅτι οἱ Σκοπιανοί ξέσπασαν σέ πανηγυρισμούς μέ τόν πρώην Πρωθυπουργό τῶν Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ καί τόν πρώην ὑπουργό Ἐξωτερικῶν Νικόλα Δημητρώφ νά κάνουν λόγο γιά «δικαίωση» τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν. Καί βεβαίως οἱ Σκοπιανοί ἔχουν κάθε λόγο νά θριαμβολογοῦν.
«Αὐτοί εἶναι οἱ καρποί τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν. Φέρνουν χαρά σέ ὅλους ὅσοι μιλοῦν τή μακεδονική γλῶσσα. Συγχαίρω τούς ἱδρυτές τοῦ Κέντρου Μακεδονικῆς Γλώσσας στήν Ἑλλάδα καί ὅλους τούς πολῖτες τῆς Βόρειας Μακεδονίας καί τῆς Ἑλλάδας πού χαίρονται γιά αὐτή τήν ὄμορφη πράξη πού εἶναι ἰδιαίτερα σημαντική ὡς μιά ἀκόμη ἐπιβεβαίωση τῶν στενῶν σχέσεων μεταξύ τῶν δύο χωρῶν. Εὐχαριστῶ τόσο τόν πρώην ὅσο καί τόν νῦν Πρωθυπουργό, Τσίπρα καί Μητσοτάκη, γιά τήν πίστη καί τή δέσμευσή τους στήν οἰκοδόμηση εἰλικρινοῦς φιλίας καί καλῆς γειτονίας» ἔγραψε ὁ Ζάεφ σέ σχετική ἀνάρτηση.

Ὁ δέ Δημητρώφ συνεπλήρωσε: «Ἡ ἀξία τῶν πραγματικῶν συμβιβασμῶν διαρκεῖ καί μεγαλώνει μέ τό χρόνο. Οἱ πραγματικοί συμβιβασμοί ἠρεμοῦν, δέν ἐπιδεινώνουν τίς σχέσεις, γιατί φροντίζουν γιά τά οὐσιαστικά καί τῶν δύο πλευρῶν».

Σύμφωνα μέ τό καταστατικό, σκοποί τοῦ συλλόγου εἶναι:

«α) Ἡ διατήρηση καί καλλιέργεια τῆς “μακεδονικῆς” γλώσσας στήν Ἑλλάδα.

β) Ἡ ὑποστήριξη τῆς εἰσαγωγῆς τῆς “μακεδονικῆς” γλώσσας ὡς προαιρετικοῦ μαθήματος σέ δημόσια σχολεῖα καί πανεπιστήμια στήν Ἑλλάδα, ἰδίως στίς Περιφέρειες τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας τῆς Κεντρικῆς Μακεδονίας καί τῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας καί τῆς Θράκης».

Εἶναι προφανές ὅτι ἡ ἑπομένη κίνησις θά εἶναι ἡ προσπάθεια ἀναγνωρίσεως «μακεδονικῆς» μειονότητος στήν Ἑλλάδα.

Πρίν φθάσουμε ἐκεῖ ὅμως, ἡ ἀπόφασις ἀνοίγει τόν δρόμο γιά ἵδρυση καί ἄλλων ἀνάλογων σωματείων στήν Ἑλλάδα, ἀπό πρόσωπα πού αὐτοπροοσδιορίζονται σάν «Μακεδόνες» καί μιλοῦν εὐθέως γιά ὕπαρξη «μακεδονικῆς» μειονότητος στήν χώρα μας.

Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι καί ὁ Ἐρντογάν ἐπιτίθεται τώρα στήν Ἑλλάδα, μέ αἰχμή τίς μειονότητες καί τίς γλῶσσές τους.

ΠΗΓΗ