Στο ίδιο έργο θεατές και η μνήμη χρυσόψαρου του Έλληνα ψηφοφόρου.

Δημοσκοπήσεις, προβολή στα ΜΜΕ και στο τέλος έτοιμα τα αναχώματα του Καθεστώτος. 

Το τελευταίο χρονικό διάστημα όλο και περισσότεροι μιλούν για την τιμωρία των Κυβερνητικών Κομμάτων από του ψηφοφόρους αλλά ξεχνούν τα βασικά. Το έργο αυτό το έχουμε ξαναδεί με την ανακύκλωση των ίδιων πολιτικών προσώπων που αλλάζουν απλά κομματική φανέλα και είναι έτοιμη να παίξουν τον ίδιο ακριβώς ρόλο. 

Ας τα πάρουμε λοιπόν από την αρχή και ας δούμε ένα ένα τα σημεία που δείχνουν ποιες είναι οι ενδείξεις για τα αναχώματα του Καθεστώτος. 

1) Προβάλλονται στις δημοσκοπήσεις.                     Όπως είναι γνωστό τις Δημοσκοπήσεις τις παραγγέλνουν τα Κυβερνητικά Κόμματα τα οποία και συνεννοούνται με τις εταιρείες δημοσκοπήσεων ποιους να βάλλουν στο δείγμα των ερωτήσεων και ποιους να κρύψουν καθώς αν δεν υπάρχει το όνομα τους απλά πάνε στο άλλο κόμμα και έτσι στο τέλος θα φανούν μόνο οι εκλεκτοί τους 

2) Προβολή από τα ΜΜΕ.                                      Εδώ και δυο χρόνια έχουν γίνει δεκάδες διαμαρτυρίες και δράσης οι οποίες θάφτηκαν από τα ΜΜΕ και αν υπήρχε αναφορά ποτέ δεν έλεγαν το όνομα του Κινήματος που τα διοργανώνει, απέκρυψαν προσαγωγές και διώξεις, ενώ σε αντίθεση όταν υπήρχαν κάποιες στημένες σποραδικές δράσεις των αναχωμάτων και των εκλεκτών του Καθεστώτος τα συστημικά ΜΜΕ τους έκαναν αφιερώματα προσπαθώντας να τους προβάλλουν ως επαναστάτες που διώκονται από το Καθεστώς πετώντας την μπάλα στην εξέδρα ταυτόχρονα από την ουσία της πραγματικής αντίστασης. 

3) Συμμαχίες και συμφωνίες χωρίς καμία ουσιαστική προοπτική αλλαγής του Καθεστώτος.                                          Υπάρχουν αρκετά πρόσωπα που έχουν συνάψει συμμαχίες στο παρελθόν με πρόσωπα που απεδείχθη πως ήταν αγκαλιά με το Καθεστώς, αυτά συνήθως είναι πρωτεργάτες στην "προσπάθεια" για συμμαχίες χωρίς όμως καμία ρεαλιστική προοπτική καθώς οι αντιθέσεις σε ιδεολογία και βασικές θέσεις οδηγεί σύντομα σε διάσπαση αλλά το απαραίτητο χάσιμο χρόνου και εξάντληση δυνάμεων για να μην υπάρχει σοβαρή αντίσταση στα σχέδια του Καθεστώτος. Έχουμε παρατηρήσει ακόμα και Υπουργούς Μνημονιακών Κυβερνήσεων να εμφανίζονται ως νέοι επαναστάτες, πρώην Βουλευτές ακόμη και Κυβερνητικοί να τους πλασάρουν ως αντισυστημικούς τα ΜΜΕ που μέχρι εχθές τα υπηρετούσαν στην προπαγάνδα των μνημονίων. 

Αυτά είναι κάποια από τα βασικά στοιχεία που δείχνουν ποιοι είναι οι εκλεκτοί του Καθεστώτος οι οποίοι προορίζονται για να παίξουν τον ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου την κατάλληλη στιγμή.  Φυσικά η μνήμη χρυσόψαρου και η αντίληψη αμοιβάδας του μέσου ψηφοφόρου όλα τα παραπάνω τα προσπερνά, έτοιμος να ακολουθήσει κάθε τρελή θεωρία αρκεί να μην του χαλάσει την ηρεμία και να μην θίξει τον εγωισμό του γιατί για να αντιληφθεί το παιχνίδι που παίζεται στην πλάτη του θα πρέπει να αποδεχθεί πως τον εξαπάτησαν. 

Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα αν θέλει κάποιος να δει ποιοι είναι οι πραγματικοί αντίπαλοι του Καθεστώτος θα πρέπει να μάθει ποιοι είναι αυτοί που είναι εκτός δημοσκοπήσεων αν και είναι παντού, ποιοι έκαναν δεκάδες διαμαρτυρίες συνελήφθησαν και ποτέ τα ΜΜΕ δεν τους ανέφεραν ούτε καν αρνητικά και τέλος ποιοι ήταν αυτοί που δεν μπήκαν σε διαδικασία εκπτώσεων στις αρχές τους ούτε έμπλεξαν σε παζάρια συμμαχιών χωρίς νόημα. 

Είναι  αυτοί που ενοχλούν τον εγωισμό και ξυπνούν από τον λήθαργο έστω και απότομα τον Έλληνα ψηφοφόρο, για αυτό και τους μισεί αλλά ταυτόχρονα ελπίζει να τα καταφέρουν. 

Ίσως αυτήν την φορά όλα να είναι αλλιώς, θα φανεί.