Μήνις

 Γεννημένος σε τόπο βαρύ από το χρέος στην Ιστορία , στο χρέος από το αίμα των προγόνων μου νιώθω μικρός και συνάμα ανίκανος να λέω πως είμαι γόνος αυτής της γης .

Και ήρθαν και μου είπαν πως πρέπει να είμαι πολίτης του Κόσμου να μην έχω μέσα μου την έννοια της φυλής , τι ωραία δικαιολογία την αποδέχθηκα ευθύς, έκρυψα μέσα σε αυτήν την δειλία μου και έγινε η ντροπή η περηφάνια και το καμάρι του κιοτή .

Και ήρθαν πολλοί σε αυτόν τον τόπο και εγώ περίμενα το τραγούδι της Σειρήνας να με στείλει στα Ηλύσια Πεδία χωρίς αγώνα , αλλά ήμουν ανάξιος , ανάξιος ανάξιος η κραυγή βγαίνει από την γη ο Ήλιος έστρεψε αλλού το βλέμμα, σκοτάδι παντού οι Μήδοι και οι Ούννοι είναι εδώ .

Τότε το αίμα καίει στις φλέβες , θέλει να βγει και να ξεπλύνει την ντροπή .

Ζωντανέψαν οι Ερινύες .

Ο Άδης δίψασε και ο παππούς φωνάζει, παιδιά μου είμαι εδώ πάντα θα είμαι εδώ

Το Χρέος βαρύ .

Η Θαλλώ έφτασε, η Άγραυλος περιμένει .

Πάμε η Μήνις ήρθε .