ΟΙ ΣΟΦΟΙ

Ήρθαν και μου είπαν να είμαι υπάκουος στους σοφούς γιατί αυτοί ξέρουν , μου είπαν πως είναι κακό να μιλάς χωρίς να ξέρεις , αυτοί ξέρουν .

Και πέρασε ο χρόνος και εγώ δεν μιλούσα , δεν ήμουν σοφός.

Διάβασα να μάθω ρωτούσα και πάντα το ίδιο , οι σοφοί μόνο ξέρουν και εγώ σωπάσω .

Κάποια βροχερή ημέρα γνώρισα έναν βοσκό, με άφησε να μιλήσω , τον άκουσα και μου απάντησε σε όλα , τότε του είπα πως δεν πρέπει να μιλάμε γιατί δεν είμαστε σοφοί , ο γεροβοσκός γέλασε και μου έδειξε τα χέρια του .

Τα ματωμένα χέρια του έκρυβαν την σοφία όλου του κόσμου , με κοίταξε στα μάτια και τότε είδα το μεγαλείο της ψυχής του, κατάλαβα μετά από πολλά χρόνια ότι για να είσαι σοφός πρέπει να είσαι ελεύθερος.

Ας γίνω λοιπόν ελεύθερος , αυτό είναι το πρώτο βήμα.

Τελικά δεν ήταν σοφοί , ήταν δειλοί, ήταν σκλάβοι.